.jpg)
Ο οικισμός σεισμοπλήκτων που έστησε πριν από 15 χρόνια το τότε ΥΠΕΧΩΔΕ δίπλα στο Στρατόπεδο Καποτά, στο Μενίδι, τώρα στεγάζει περίπου 3.500 ξεχασμένους. Οικογένειες ανέργων και ανθρώπων που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, κυρίως Πόντιους από την πρώην Σοβιετική Ένωση, Ρώσους και Έλληνες, αλλά και Αλβανούς και Ρομά. Άνθρωποι ξεχασμένοι από όλους, σε πολλές περιπτώσεις πολύτεκνοι και μεγάλες οικογένειες, στοιβάζονται σε κοντέινερ 25 τετραγωνικών και σε συνθήκες αδιανόητα δύσκολες. Ο Δήμος Αχαρνών δεν τους θέλει. Τους χαρακτηρίζει εγκληματίες, ναρκομανείς και γενικά παραβατικούς, φόβητρο της περιοχής. Την περασμένη βδομάδα μπήκαν τα ΜΑΤ για να διευκολύνουν συνεργείο της ΔΕΗ που ήρθε να κόψει το ρεύμα σε όσους δεν έχουν να πληρώσουν.
Δεν είναι από όλους ξεχασμένοι οι κάτοικοι του καταυλισμού. Η Μητρόπολη Αχαρνών είναι δίπλα τους. Δίπλα τους είναι και μια άγνωστη και άτυπη ομάδα εθελοντών που συμπαραστέκεται κυρίως στα πάρα πολλά παιδάκια του οικισμού με βοήθεια στα σχολικά μαθήματα, εκπαιδευτικές δραστηριότητες, παιχνίδια, ρούχα και τρόφιμα.
Η κυρία Εύα, ο Γιάννης, η Λητώ, ο Γκάμπυ, η Γεωργία, η Γαλήνη,
η Αναστασία, η Θεοδώρα, ο Νίκος, η Βιολέττα και η Μάρω μαζεύουν σακούλες με
τρόφιμα, παλιά παιχνίδια, ρούχα και παπούτσια από δεύτερο χέρι, βιβλία και ό,
τι άλλο χρειαζούμενο για τις οικογένειες. Οργανώνουν θεατρικές παραστάσεις, με
εισιτήριο μια σακούλα με τρόφιμα. Πηγαίνουν με πρόγραμμα στο «κέντρο νεότητας»
του οικισμού, ένα γαλάζιο κοντέινερ με τσίγκινη οροφή σε στιλ κεραμιδιού, και
προσφέρουν ενισχυτική διδασκαλία, συζήτηση και αγκαλιές στα παιδιά που μέσα από
δύσκολες οικογενειακές συνθήκες παλεύουν να βγάλουν το σχολείο. Γύρω τους τα
συρματοπλέγματα που χωρίζουν τον δικό τους περιθωριακό από τον έξω κόσμο.
Οι εθελοντές
έχουν φτιάξει μια θεατρική ομάδα, τις «Φωνές». Την Κυριακή έπαιξαν στον
καταυλισμό μια παραλλαγή του «Κύκλου με την κιμωλία», του Μπρεχτ. Στην
παραλλαγή αυτή, μήλο της έριδας είναι μια κούκλα που ένα κακομαθημένο κορίτσι
πλούσιας οικογένειας χαλάει και πετάει στο χώμα. Αλλά την κουκλίτσα βρίσκει μια
μικρή παραδουλεύτρα, τη φτιάχνει, την καθαρίζει και την αγαπάει για δική της.
Αλληγορία ίσως για τον κόσμο των παιδιών του οικισμού, που αγαπάνε τις κούκλες,
τα αυτοκινητάκια και τα ποδήλατα που γίνονται άχρηστα για άλλα παιδιά.
Πηγή: http://enfo.gr/
