Ο ομιλών εκ της γαστέρος. Προέρχεται από τις λέξεις εν + γαστήρ (κοιλιά) + μύθος (ομιλία). Εγγαστρίμυθοι
είναι οι άνθρωποι οι οποίοι με άσκηση ή λόγω ειδικής διαρρύθμισης των φωνητικών
τους οργάνων, μπορούν να εκφέρουν φωνή και να προφέρουν λόγια χωρίς να κινούν
τα χείλη τους.
Χρησιμοποιούν μια ειδική θέση της γλώσσας προκειμένου να
παράγουν ήχους, καθώς και μια τεχνική αναπνοής από το διάφραγμα με την οποία
δημιουργείται η ψευδαίσθηση ότι αυτοί οι ήχοι έρχονται από κάποια απόσταση. Κατευθύνουν
την προσοχή του ακροατηρίου στην πηγή από την οποία θέλουν να νομίσει ότι
προέρχεται ο ήχος. Έτσι ο εγγαστρίμυθος μπορεί
να προκαλέσει διάφορες απάτες. Μπορεί επίσης να «πνίγει» τη φωνή του έτσι ώστε
να φαίνεται ότι έρχεται από κάποιο κλειστό μέρος—πιθανόν μέσα από ένα κλειστό
κουτί. Μερικοί εγγαστρίμυθοι μπορούν να μιμούνται ήχους, όπως το κάλεσμα κάποιου
ζώου ή το κλάμα ενός μωρού.Τον 20ό αιώνα, μια συνηθισμένη τακτική των
εγγαστρίμυθων ήταν να κάνουν διαλόγους με ξύλινες κούκλες.
Η τέχνη αυτή της ειδικής εκφοράς του λόγου είναι αρχαιοτάτη,
καθώς ο Ησαΐας αναφέρεται σε εγγαστρίμυθους. Μερικοί πιστεύαν ότι πριν από
πολλά χρόνια χρησιμοποιούσαν την εγγαστριμυθία για να εξαπατούν τους
δεισιδαίμονες ανθρώπους κάνοντάς τους να πιστεύουν ότι επικοινωνούσαν με τους
νεκρούς. Στην εποχή του μεσαίωνα και στην αναγέννηση καταδιώκονταν οι
εγγαστρίμυθοι και καίγονταν, διότι έφερναν μέσα τους το διάβολο. Με τον καιρό, αποκαλύφτηκε ότι η
εγγαστριμυθία ήταν απλώς μια ανθρώπινη ικανότητα. Στις μέρες μας χρησιμοποιείται για ψυχαγωγία
του κόσμου και για εκπαιδευτικούς σκοπούς.
