Προσωπικές
σκέψεις
Η σκέψη μας πολλές φορές μέσα από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε γίνεται απαισιόδοξη και «σκοτεινή». Ο άνθρωπος σε τέτοιες περιστάσεις αισθάνεται ότι δεν βρίσκει τους στόχους του ή ότι δεν μπορεί να τους θέσει, σαν να βρίσκεται σε μια εποχή παρακμής. Στις μέρες μας επικρατεί μια ιδεολογική σύγχυση, κρίση ταυτότητας και αποπροσανατολισμός.
Οι άνθρωποι που προβληματίζονται, δεν εφησυχάζουν και αντιμετωπίζουν την καθημερινότητα και τη ζωή με αισιόδοξη στάση, μπορούν να αντιμετωπίσουν με μεγαλύτερο σθένος τέτοιες σκοτεινές στιγμές.
Σε ατομικό επίπεδο ο προβληματισμός πρέπει να υπάρχει για τον καθένα μας και ιδιαίτερα στις εποχές πνευματικής παρακμής να επανεξετάζουμε τις ανάγκες και τις προτεραιότητες μας. Έτσι βρίσκουμε τις αληθινές αξίες της ζωής και το σεβασμό για την ανθρώπινη προσωπικότητα, γιατί η παρακμή είναι φανερή στην καθημερινότητά μας αλλά και στις συμπεριφορές των ανθρώπων. Το νόημα της ζωής βρίσκεται στο να έχεις όση δύναμη χρειάζεται για να αντιμετωπίσεις όσο καλύτερα μπορείς κάθε πρόβλημα που παρουσιάζεται. Η ζωή είναι μία ασταμάτητη «μάχη» και όχι καλοπέραση.
Σε κοινωνικό επίπεδο με τη φιλία και τη συνεργασία μπορούμε να επιτύχουμε μια καλύτερη κοινωνία, αναπτύσσοντας ο καθένας μας την κοινωνική του συνείδηση. Βοηθώντας κάποιον άστεγο ή αναλαμβάνοντας μια εθελοντική δράση μπορούμε να δημιουργήσουμε ειλικρινείς ανθρώπινες σχέσεις με σεβασμό στο άτομο, στην ομάδα και στην ίδια τη ζωή. Οι άνθρωποι πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι ο σεβασμός και η αλληλεγγύη μεταξύ τους μπορούν να κάνουν θαύματα.
Κάθε βήμα προς τη συλλογικότητα είναι ένα βήμα προς τη ζωή που όλοι ονειρευόμαστε. Και αν τελικά η γενιά μας δεν τα καταφέρει, τουλάχιστον θα έχει θέσει ισχυρές βάσεις και αληθινά πρότυπα ζωής.
