Τι είναι Χριστούγεννα; - Έλενα Μαρκαντωνάτου (Γ3)

Τα Χριστούγεννα είναι μια εποχή για να μοιραζόμαστε στιγμές και αναμνήσεις που θα μας είναι πολύτιμες για πολλά χρόνια.

Τα Χριστούγεννα είναι ένας καιρός για να δούμε τον κόσμο με μάτια γεμάτα αγάπη. Είναι ο καιρός για να θυμηθούμε πως ο κόσμος είναι γεμάτος από ανθρώπους σαν κι εμάς, και για να τους δούμε όπως πραγματικά είναι μέσα τους. Όλοι έχουν προβλήματα ίδια με τα δικά μας, και καρδιές ευαίσθητες σαν και τις δικές μας ανεξάρτητα από το ποιοι είναι η από πού προέρχονται.

Τα Χριστούγεννα είναι ο καιρός που χαίρεται η καρδιά. Είναι ο καιρός για να συλλογιστούμε με ευγνωμοσύνη για όλα όσα καλά μας έφερε η προηγούμενη χρονιά. Είναι ο καιρός για να δείξουμε ευγνωμοσύνη για την αγάπη που έστειλαν τα Ουράνια μέσα στις ζωές μας.

Τα Χριστούγεννα είναι ο καιρός για να δώσουμε σ’ εκείνους που έχουν ανάγκη, χωρίς να ζητήσουμε καμιά ανταπόδοση.

Τα Χριστούγεννα είναι η εποχή της αγάπης επειδή ο Θεός είναι ο Θεός της αγάπης.

Τα Χριστούγεννα είναι μια νέα αρχή, είναι ο καιρός για να ξεχάσουμε τις πληγές του παρελθόντος και να αρχίσουμε ξανά από την αρχή

Τα Χριστούγεννα είναι τα γενέθλια του Ιησού. Κάθε Χριστούγεννα ο Χριστός μπορεί να ξαναγεννηθεί μέσα στις καρδιές μας.

Τα Χριστούγεννα είναι μια μέρα που μπορούμε να τη γιορτάζουμε με χαρά, γνωρίζοντας ακόμα κι αν νοιώθουμε μοναξιά ή αισθανόμαστε πως δεν έχουμε κανέναν κοντά μας πάνω στην Γη, ότι υπάρχει Κάποιος ο Οποίος μας αγαπά και Αυτός είναι ο Ιησούς.

Λίγα λόγια για την ζωή του Χριστού

Χρονολογία γέννησης του Χριστού

Ελάχιστοι είναι εκείνοι που γνωρίζουν ότι ο Χριστός δεν γεννήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου και ότι η ακριβής ημερομηνία Γεννήσεώς Του δεν ήταν το πρώτο έτος μ.X. Μια άποψη είναι ότι ο Χριστός γεννήθηκε το 4 π.Χ. επειδή στην Καινή Διαθήκη σύμφωνα με τα Ευαγγέλια ,το γεγονός της γέννησης συνέβη κατά την βασιλεία του Ηρώδη του Α΄ (73-4 π.Χ.). Επίσης ο Εβραίος ιστορικός Ιώσηπος αναφέρει ότι ο Ηρώδης στέφθηκε βασιλιάς μετά την ναυμαχία του Ακτίου δηλαδή το 38 μ.Χ. και βασίλεψε 34 έτη πεθαίνοντας μετά από μια έκλειψη σελήνης και πριν το εβραϊκό Πάσχα. Με την παραδοχή του Ιώσηπου και απλή αστρονομία μπορούμε με ακρίβεια να πούμε ότι ο Ηρώδης πέθανε μεταξύ 13 Μαρτίου και 12 Απριλίου του 4 π.Χ. Με βάση τα παραπάνω μπορούμε να συμπεράνουμε ότι ο Χριστός γεννήθηκε τουλάχιστον 4 χρόνια προ Χριστού.

Η ιστορία τις γέννησης του Χριστού

Πριν πολλά χρόνια, ζούσε σε μια πόλη της Ναζαρέτ μια νέα και καλή γυναίκα και ένας ξυλουργός, η Μαρία και ο Ιωσήφ ,ο οποίος προστάτευε κι αγαπούσε τη Μαρία. Μια μέρα, φως πλημμύρισε όλο τον τόπο κι ο Αρχάγγελος Γαβριήλ παρουσιάστηκε μπροστά στη Μαρία. «Μη φοβάσαι Μαρία», της είπε. «Σου φέρνω ευχάριστα νέα. Ο θεός σε διάλεξε να γίνεις η μητέρα του Γιου του. «Και θα αποκτήσεις ένα μωρό που θα το ονομάσεις Ιησού».

Μια μέρα, ήρθε μια διαταγή απ’ τον κυβερνήτη της χώρας. Όλοι οι κάτοικοι έπρεπε να επιστρέψουν στον τόπο που γεννήθηκαν για να μετρηθούν. Ο Ιωσήφ άρχισε ν” ανησυχεί πολύ. Αυτός και η Μαρία έπρεπε να πάνε στη Βηθλεέμ, μια πόλη που ήταν πολύ μακριά και η Μαρία ήταν έτοιμη να γεννήσει το μωρό της. Τότε η Μαρία έτρεξε αμέσως και είπε στον Ιωσήφ τι είχε συμβεί.
Την άλλη μέρα, μόλις χάραξε, ξεκίνησαν. Ο Ιωσήφ με τα πόδια και η Μαρία καβάλα σ’ ένα γάιδαρο. Ο δρόμος ήταν μακρύς και δύσκολος. Κατάφεραν να φθάσουν στη Βηθλεέμ αργά το απόγευμα. Η πόλη ήταν γεμάτη κόσμο. Ο Ιωσήφ προσπάθησε να βρει κάποιο μέρος για να μείνουν το βράδυ, αλλά όλα τα δωμάτια ήταν γεμάτα. Η Μαρία ήταν τόσο κουρασμένη, που με δυσκολία στεκόταν στα πόδια της.

Στο τέλος, ένας ταβερνιάρης τους λυπήθηκε και τους είπε: «Όλα τα δωμάτια είναι γεμάτα, αλλά μπορείτε να μείνετε στο στάβλο μου. Εκεί είναι καθαρά και ζεστά». Ο Ιωσήφ τον ευχαρίστησε και πήγαν στο στάβλο να ξεκουραστούν. Ο σανός ήταν μαλακός και μύριζε όμορφα. Η Μαρία και ο Ιωσήφ ήταν κατάκοποι. Έτσι ξάπλωσαν για να ξεκουραστούν.
Εκείνη τη νύχτα λοιπόν, γέννησε κι η Μαρία το μωρό της. Ήταν αγόρι, όπως το είχε πει ο άγγελος. Το ονόμασαν Ιησού. Η Μαρία το τύλιξε σε μια κουβέρτα και το ξάπλωσε μέσα σε μια φάτνη, που ήταν ζεστά και μαλακά. Η Μαρία και ο Ιωσήφ κοιτούσαν το μωρό με λατρεία. Το ένιωθαν κι οι δυο ότι ήταν ένα ξεχωριστό μωρό.

Στο λόφο πάνω απ’ την πόλη μερικοί βοσκοί πρόσεχαν τα πρόβατά τους. Ξαφνικά, ο ουρανός γέμισε φως και παρουσιάστηκε ένας άγγελος. Οι βοσκοί έπεσαν στη γη τρομοκρατημένοι. «Μη φοβάστε. Σας φέρνω καλά νέα», τους είπε ο άγγελος. «Σήμερα γεννήθηκε ένα παιδί. Είναι ο Γιος του θεού. Το πιο λαμπρό αστέρι θα σας οδηγήσει να τον βρείτε στη Βηθλεέμ, μέσα σε μια φάτνη».
Οι βοσκοί κοιτούσαν με θαυμασμό τον ουρανό, που είχε γεμίσει με αγγέλους που τραγουδούσαν. Ένα μεγάλο και λαμπερό αστέρι φώτιζε όλη την πλάση. «Πρέπει να πάμε να βρούμε αυτό το παιδί», είπε ο ένας. «Να του πάμε για δώρο ένα απ’ τα νεογέννητα αρνάκια μας». Έτσι, λοιπόν, ακολούθησαν το άστρο κι έφτασαν στη βηθλεέμ. Βρήκαν τον Ιησού μέσα στο στάβλο, μαζί με τη Μαρία και τον Ιωσήφ. Συγκινημένοι έπεσαν στα γόνατα και του πρόσφεραν το δώρο τους.

Πολύ μακριά, σε μια χώρα της Ανατολής, ζούσαν τρεις σοφοί μάγοι. Μια μέρα, είδαν ένα πολύ λαμπρό αστέρι στον ουρανό. Ήθελαν να μάθουν τι σήμαινε. Έψαξαν στα βιβλία τους για να βρουν την απάντηση. «Ένας νέος και μεγάλος βασιλιάς γεννήθηκε», είπαν. «Αυτό δείχνει το λαμπρό αστέρι». Πρέπει να πάμε να τον βρούμε για να τον προσκυνήσουμε. Το άστρο θα μας οδηγήσει».
Οι τρεις σοφοί μάγοι ξεκίνησαν για το μακρύ ταξίδι τους. Το άστρο έλαμπε μπροστά τους μέρα και νύχτα. Κάποτε, έφτασαν στο παλάτι του βασιλιά Ηρώδη. Όταν έμαθε ο βασιλιάς πού πήγαιναν οι τρεις σοφοί, δεν ευχαριστήθηκε καθόλου. «Πρέπει να βρείτε το νέο βασιλιά και να μου πείτε πού βρίσκεται», τους είπε χωρίς να δείξει το θυμό του.

Οι σοφοί ακολούθησαν το άστρο για πολλά χιλιόμετρα μέχρι που αυτό σταμάτησε ακριβώς πάνω απ’ το στάβλο που βρισκόταν ο Ιησούς.
«Ψάχνουμε για το νεογέννητο βασιλιά», είπαν. «Ένα λαμπρό αστέρι μας οδήγησε από πολύ μακριά ως εδώ». Τότε, ο Ιωσήφ τους έδειξε τη φάτνη. Αυτοί κατάλαβαν και γονάτισαν μπροστά στον Ιησού. Του πρόσφεραν πολύτιμα δώρα: χρυσό, λιβάνι και σμύρνα.

Την επόμενη μέρα, οι τρεις σοφοί ξεκίνησαν για το παλάτι του Ηρώδη. Στο δρόμο σταμάτησαν κάπου να ξεκουραστούν. Η κούραση τούς έκλεισε βαριά τα βλέφαρα. Στον ύπνο τους είδαν έναν άγγελο που τους προειδοποίησε: «Μην πάτε στον Ηρώδη! Θέλει να κάνει κακό στον Ιησού!». Έτσι οι σοφοί άλλαξαν δρόμο και δεν πήγαν ποτέ στον Ηρώδη.

Η Μαρία και ο Ιωσήφ ήταν πολύ χαρούμενοι και πολύ περήφανοι. Ήξεραν ότι το μωρό τους ήταν στ’ αλήθεια ο Γιος του θεού. Ήξεραν ότι ήταν ξεχωριστός. Κι ακόμη ήξεραν ότι, σαν θα μεγάλωνε, θα ‘χε πολλά να κάνει για τούτο τον κόσμο. Κι όλοι οι άνθρωποι θα τον λάτρευαν σ’ όλη τη γη και θα θυμόντουσαν τη Γέννησή του γιορτάζοντας εκείνη τη μέρα, σαν μια ημέρα ΑΓΑΠΗΣ και ειρήνης.

Συμπέρασμα

Ως συμπέρασμα της ιστορίας αυτής του Χριστού βγάζουμε ότι η αγάπη ήρθε τα Χριστούγεννα. Τα Χριστούγεννα σημαίνουν αγάπη. Η πιο αγνή μορφή αγάπης είναι το να δίνει κάποιος απ’ τον εαυτό του στους άλλους. Αυτό συνέβη την πρώτη νύχτα των Χριστουγέννων και αυτό είναι που θα πρέπει να προσπαθούμε να επαναλαμβάνουμε κάθε Χριστούγεννα. Ακόμα στην ιστορία του Χριστού δεν φαίνεται πουθενά να υπήρχε κάτι το ασυνήθιστο σχετικά με την Μαρία και τον Ιωσήφ που τους έκανε να επιλεχτούν για να γίνουν οι γονείς του Ιησού. Ήταν ένα φτωχό, νεαρό, και εργαζόμενο ζευγάρι τίποτα παραπάνω. Αυτό πρέπει να μας κάνει να καταλάβουμε ότι τα πλούτη δεν είναι τα πάντα στη ζωή και ότι για να είσαι πραγματικά χαρούμενος και «βασιλιάς» πρέπει να δίνεις πολλά από τα χρήματά σου σε αυτούς που πραγματικά τα χρειάζονται.