Τα δελφικά
παραγγέλματα είναι μια συλλογή από αποφθέγματα πού χαράχθηκαν στον πρόναο του
μαντείου των Δελφών από τους επτά σοφούς της αρχαιότητας. Αποτελούνται από φράσεις ελάχιστων λέξεων τις
οποίες μπορεί εύκολα να κατανοήσει ο σύγχρονος αναγνώστης.
Μας διδάσκουν να
είμαστε δίκαιοι (π.χ. Ηττώ υπέρ δικαίου, Να καταβάλλεσαι για το δίκαιο), να
έχουμε αυτάρκεια (π.χ. Άρχε σεαυτού, Να κυριαρχείς τον εαυτό σου), να είμαστε
καλοί άνθρωποι (π.χ. Κακίας απέχου, Να απέχεις από την κακία), να μην είμαστε
φιλάργυροι (π.χ. Έχων χαρίζου, Όταν
έχεις, να χαρίζεις) αλλά πάνω απ’όλα να έχουμε
αυτογνωσία (Γνώθι σαύτον, να γνωρίζεις τον εαυτό σου) και να πράττουμε με μέτρο
(Μηδέν Άγαν, να πράττεις με μέτρο, χωρίς υπερβολή).
Τα Δελφικά παραγγέλματα δεν γράφτηκαν απλώς για να
διδάξουν τους αρχαίου Έλληνες της εποχής, ούτε για να απαθανατίσουν οι επτά
σοφοί της αρχαιότητας το έργο τους. Γράφτηκαν για να μεταδώσουν την σοφία και την γνώση των αρχαίων Ελλήνων στις
επόμενες γενιές. Έτσι όταν ο πολιτισμός τους έκλειπε από την Γή, τα πιστεύω
τους και οι αξίες τους θα συνέχιζαν να υπάρχουν. Είναι μια μεγάλη κληρονομιά
σοφίας, όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά για ολόκληρο τον κόσμο.
