Ένα ξεχωριστό άθλημα:
η
ιππασία
Η ιππασία
είναι ένα πολύ ιδιαίτερο άθλημα αλληλοϋποστήριξης και συνεργασίας μεταξύ του
αλόγου και του ιππέα. Από την προσωπική μου εμπειρία, έχει
τεράστια ψυχολογικά οφέλη, αφού αυτό το
πανέμορφο και έξυπνο ζώο με έχει βοηθήσει να «γιατρέψω» την
ψυχή μου από αρνητικά συναισθήματα και σκέψεις που
μου προκαλούν θλίψη ή στενοχώρια. Κάθε φορά που το αντικρίζω ή το ιππεύω,
αισθάνομαι μια διαφορετική θετική ενέργεια να
με γεμίζει και να μου μεταδίδει κάτι μαγικό, το οποίο δεν το είχα νιώσει ποτέ
ξανά στη ζωή μου. Μου δημιουργεί θαυμασμό,
ενθουσιασμό και αγάπη για εκείνο, αλλά και μία
αίσθηση γαλήνης. Εμπνέει μια
σημαντική ανάγκη, την εμπιστοσύνη,
η οποία, όπως και με
τους ανθρώπους, θέλει τον χρόνο της για να
κατακτηθεί. Για την ακρίβεια,
δημιουργείται ένας ισχυρός δεσμός μεταξύ μας, κάτι το
οποίο δεν μπορεί να περιγραφεί
με λόγια. Σε
επίπεδο συνείδησης, τόσο το άλογο όσο και εγώ,
καταλαβαίνουμε και αισθανόμαστε
ορισμένες σκέψεις και προθέσεις του άλλου νοερά (σε
μη λεκτικό επίπεδο). Είναι σαν να καθρεφτίζεται ο εαυτός
μου στα μάτια του και να επικοινωνούμε κάθε φορά.
Στην
ατμόσφαιρα επικρατούν πολλά
συναισθήματα, που είναι δύσκολο κανείς να συναντήσει στην καθημερινότητά του,
διότι ο κόσμος αποτελεί πλέον μια «ζούγκλα»,
στην οποία προσπαθούμε να επιβιώσουμε.
Στον αντίποδα, είναι και επικίνδυνο σπορ. Μπορεί να υποστείς τραυματισμούς ή να βιώσεις άσχημες στιγμές. Όμως, και από την εμπειρία μου ως αναβάτρια, συνεχίζω να επιζητώ αυτά τα υπέροχα όντα, να θέλω να γίνομαι καλύτερη και να έχω πνευματική σχέση μαζί τους. Έχει τύχει να πέσω από άλογο, αλλά δεν τα παρατάω και μετέπειτα νιώθω πολύ όμορφα με τον εαυτό μου. Ακόμα και σήμερα, πέφτω αλλά σηκώνομαι, και αυτό είναι και το νόημα της ζωής άλλωστε.
Αν και
ακριβό, αυτό το άθλημα πραγματικά είναι «το κάτι άλλο», και αξίζει να το
δοκιμάσει κανείς, καθώς
προσφέρει πολλά. Υπάρχουν μάλιστα συγκεκριμένοι
όμιλοι που δίνουν την ευκαιρία σε άτομα με ειδικές ανάγκες να επιλέξουν αυτή
την ψυχαγωγία. Βοηθάει ιδιαίτερα
εκείνους που πάσχουν από ψυχικές ασθένειες. Επιπλέον, αποτελεί
ένα «ομαδικό» σπορ, με την έννοια όχι μόνο σχέσης αλόγου - ιππέα, αλλά
και
με τη συναναστροφή με άλλα
άτομα.
Υπάρχουν διαφορετικά επίπεδα για τον καθένα. Έχουμε, δηλαδή, τη δυνατότητα να
το ασκήσουμε ως επάγγελμα, μπαίνοντας στο αγωνιστικό κομμάτι,
ή ως χόμπι. Επιπροσθέτως, μας
ευνοεί γιατί είμαστε σε φόρμα, αναπτύσσουμε και εξελίσσουμε την αίσθηση της
ευεξίας και της ευτυχίας. Σε σχέση με το
σώμα μας, είναι μια πολύ καλή άσκηση, που μας
βοηθά να ανακτήσουμε ευλυγισία, σταθερότητα
και ισορροπία.
Μετά από κάποιον καιρό επαφής μας με τα
άλογα,
συνήθως παρατηρούμε αλλαγή στη συμπεριφορά
και στον τρόπο σκέψης μας, φυσικά με την καλή έννοια.
Επικρατεί
η αίσθηση ότι πρόκειται για εύκολο άθλημα,
στην πραγματικότητα όμως απαιτεί υπομονή και
επιμονή, ψυχολογική και σωματική
δύναμη,
και
το σημαντικότερο είναι να είμαστε
καλά
με τον εαυτό μας. Όταν
ανεβαίνουμε σε ένα άλογο πρέπει να είμαστε ψύχραιμοι, ήρεμοι και να μην κάνουμε
απότομες κινήσεις, επειδή τα πλάσματα
αυτά είναι πολύ ευαίσθητα. Επομένως, χρειάζεται να τους
δείχνουμε σεβασμό.
Ελπίζω όλοι όσοι δοκιμάσουν την ιππασία, να αισθανθούν παρόμοια συναισθήματα με εμένα, και να καταλάβουν πλήρως ό,τι ανέλυσα παραπάνω. Η επαφή με το άλογο μας δίνει μηνύματα ζωής και μας γεμίζει αξέχαστες αναμνήσεις.