Πρόσφατα παρακολουθήσαμε στην τάξη αυτήν την ταινία με αφορμή τον ρατσισμό που επικρατεί στην κοινωνία μας.
Το Κύμα βασίζεται στο κοινωνικό πείραμα του δασκάλου Ρον Τζόουνς, ο οποίος κατείχε συμβουλευτικό ρόλο στη δημιουργία της ταινίας. Το πείραμά του, που ονομάστηκε Το Τρίτο Κύμα, πραγματοποιήθηκε σε ένα σχολείο. Επειδή οι φοιτητές του δεν μπορούσαν να συνειδητοποιήσουν πως κάτι τόσο ακραίο όπως ο εθνικοσοσιαλισμός θα μπορούσε να συμβεί πάλι, εισήγαγε στην τάξη ένα ολοκληρωτικό, αυστηρά οργανωμένο "κίνημα", με σκληρές ποινές, το οποίο διοικούνταν αυταρχικά από τον ίδιο. Η αίσθηση του ότι παίρνανε μέρος σε κάτι σπουδαίο δημιούργησε ένα κύμα ενθουσιασμού, όχι μόνο στους δικούς του φοιτητές, αλλά και σε φοιτητές άλλων τάξεων οι οποίοι αργότερα συμμετείχαν στο πρόγραμμα. Ο Τζόουνς αργότερα παραδέχτηκε ότι απολάμβανε να έχει τους φοιτητές του ως οπαδούς. Τελικά, ο Τζόουνς ματαίωσε το πρόγραμμα την πέμπτη ημέρα και έδειξε στους φοιτητές του τις ομοιότητες με το κίνημα της νεολαίας των Ναζί. Η ταινία έχει ακόμη επηρεάσει πολλά έργα και ρόλους έργων παγκοσμίως.
Το κυρίως θέμα της ταινίας ήταν να δείξει πόσο εύκολα ένας μεγάλος αριθμός παιδιών υιοθέτησαν αυτήν την αλλαγή παρόλο που κατευθυνόταν προς το χειρότερο. Πιο ευκολά τις αντιλήψεις αυτές τις υιοθέτησαν παιδιά τα οποία είχαν ανασφάλειες και δεν είχαν τη στήριξη των γονιών τους.
Η ταινία αυτή μας άγγιξε, διότι μας παρουσίαζε παιδιά κοντά στην ηλικία μας και κατέδειξε πόσο εύκολα πήραν μέρος και εθίστηκαν σε αυτό το κίνημα. Όμως δεν μας άρεσε το τέλος, διότι τελείωσε απότομα και βίαια.