Ταπεινή η ιστορία του Χριστού, όπως και η φάτνη του. Δεν μας
εντυπωσιάζει! Ποιος εντυπωσιάζεται από τη γέννηση ενός φτωχού παιδιού;
Κι όμως γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα με μεγαλοπρέπεια! Στολίζουμε
με πολλά, εντυπωσιακά στολίδια τα σπίτια μας, δίνουμε και περιμένουμε δώρα,
διασκεδάζουμε μέχρι να ξημερώσει,… Θα ‘λεγε κανείς ότι ο Χριστός κατέβηκε στη
Γη για να μας μάθει πώς να διασκεδάζουμε και να ντυνόμαστε πιο φανταχτερά!
Φαίνεται ν΄ αδιαφορούμε για την τύχη των συνανθρώπων μας.
Παρ’ όλα αυτά, την Πρωτοχρονιά στην βασιλόπιτα κόβουμε κομμάτι και για τον
φτωχό, που πεθαίνει από την πείνα ή επειδή δεν έχει χρήματα για να αγοράσει
φάρμακα. Πηγαίνουμε στην εκκλησία για να προσευχηθούμε για τους συνανθρώπους
μας και αγνοούμε την γυναίκα που κάθεται στα σκαλιά, στο κρύο, με ένα μωρό στην
αγκαλιά της, και ζητάει ελεημοσύνη.
Ακόμα, ένα άλλο θέμα που πρέπει να θίξουμε είναι η
«επετειακή ελεημοσύνη». Να δίνουμε,
δηλαδή, τη βοήθεια μας μόνο όταν είναι Χριστούγεννα και να αγνοούμε τους
συνανθρώπους μας τις υπόλοιπες 364 μέρες…
Ας θυμηθούμε ότι ο πλησίον μας δεν χρειάζεται απαραίτητα
υλική βοήθεια, αλλά ηθική. Με άλλα λόγια, δεν ζητά από εμάς τρόφιμα, χρήματα ή
ρούχα, αλλά λίγο ενδιαφέρον και επικοινωνία με άλλους ανθρώπους.
Ζήτησα, λοιπόν, από μερικούς συμμαθητές μας να απαντήσουν σε
δύο ερωτήσεις:
Ποια είναι η πρώτη λέξη που σου έρχεται στο μυαλό όταν ακούς
τη λέξη Χριστούγεννα;
Δέντρο, ζέστη, δώρα, διακοπές, γλυκά, ρεβεγιόν
Θα έδινες ποτέ τα χρήματα που μάζεψες τα Χριστούγεννα, ή
έστω τα μισά από αυτά, για να βοηθήσεις έναν άνθρωπο που έχει ανάγκη;
Ναι (4 ψήφοι)
Όχι (2 ψήφοι)
Κάθε χρόνο, τα μαγαζιά όλου του κόσμου έχουν τεράστια έσοδα
από τις σπατάλες των ανθρώπων. Βγαίνουμε έξω για φαγητό, ψωνίζουμε ρούχα, εποχικά
είδη και πολλά άλλα πράγματα, από τα οποία είναι αμφίβολο αν χρειαζόμαστε τα
μισά…. Ας σκεφτούμε λοιπόν: Πόσους
ανθρώπους θα μπορούσαν να σώσουν όλα αυτά τα χρήματα; Αυτό πρέπει να
συλλογιστούμε τα Χριστούγεννα. Ότι, δηλαδή, δεν θέλουν λαμπρότητα, αλλά απλότητα!
