ΛΑΛΑΓΓΙΑ - Ελπινίκη Γαβουνέλη (Γ1)

Στη Λακωνία,  αλλά και στη Μεσσηνία φτιάχνουν τα γνωστά λαλάγγια, λαλαγγίδες ή ακόμα και καλιχέρες.
Σύμφωνα με τον Μπαμπινιώτη η ονομασία λαλαγγίδες προέρχεται από την λέξη λαλάγγη, που σημαίνει τηγανίτα.

Τα παλιά χρόνια δεν έλειπαν από κανένα μανιάτικο σπίτι, τα έφτιαχναν παραδοσιακά δύο φορές το χρόνο τα Χριστούγεννα και των Φώτων, σε μεγάλες ποσότητες, για να ταΐσουν τις πολυμελείς οικογένειες. Τα πήγαιναν και σαν γιορτινό κέρασμα σε άλλα σπίτια και αρκετές από αυτές προορίζονταν για φίλεμα σε όσους πενθούσαν. 

Την παραμονή των Χριστουγέννων, όλες οι νοικοκυρές άφηναν οποιαδήποτε άλλη δουλειά και έφτιαχναν τα λαλάγγια. Έπλαθαν το έτοιμο ζυμάρι σε χοντρό μακαρόνι και το δίπλωναν. Μετά το έριχναν σε μεγάλο τηγάνι που ήταν γεμάτο καυτό λάδι πάνω στη φωτιά, για να ψηθεί. Γέμιζαν ολόκληρα καλάθια με λαλάγγια όχι μόνο με το κλασσικό σχήμα, αλλά και με Χριστουγεννιάτικα θέματα, όπως αστέρια, σταυρούς.

Το πρώτο με σταυρό στη μέση ήταν του Χριστού, το δεύτερο του σπιτιού, το τρίτο του νοικοκύρη κ.λπ.