Το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ (1947)
Συγγραφέας: Άννα Φρανκ
Το
ημερολόγιο της Άννας Φρανκ είναι γραμμένο από μια έφηβη και απεικονίζει το
τελικό αποτέλεσμα του ρατσισμού. Μέσα
από τις σελίδες του βιβλίου γνωρίζουμε το παρελθόν της οικογένειας Φρανκ, τις
δύο αδελφές, Άννα και Μαργκότ, και την ανατροφή τους. Ζούμε την ανατροπή της
ζωής τους με την κήρυξη του πολέμου και παρακολουθούμε τον αγώνα επιβίωσής
τους. Βλέπουμε την Άννα να μεγαλώνει, να επαναστατεί και να ονειρεύεται ότι στο
μέλλον θα γίνει συγγραφέας.
Η ανάγνωση αυτού του βιβλίου μας δίνει την ευκαιρία να βιώσουμε
τις ανησυχίες του 13χρονου κοριτσιού που είχε να αντιμετωπίσει τις ναζιστικές φρικαλεότητες,
μόνο και μόνο επειδή γεννήθηκε Εβραία. Βλέπουμε τον κόσμο με την ειλικρινή
άποψη της Άννας κατά την περίοδο του ολοκαυτώματος και μας εντυπωσιάζει η
ωριμότητα και η σοφία της παρά τη μικρή της ηλικία. Κατά την ανάγνωση αυτού του
βιβλίου, αναρωτήθηκα πολλές φορές «Πώς θα μπορούσε ένα 13χρονο κορίτσι, που ζει
σε τέτοιες απάνθρωπες συνθήκες, να είναι τόσο αισιόδοξο;» Γράφει, μάλιστα, χαρακτηριστικά: «Γράφοντας,
απαλλάσσομαι απ’ όλα, η λύπη μου εξαφανίζεται, το θάρρος μου ξαναγεννιέται.
Γράφοντας μπορώ να σταθεροποιώ στο χαρτί το καθετί: τις σκέψεις μου, τα ιδανικά
μου, τις φαντασίες μου... [...] Εμπρός, λοιπόν, με νέο θάρρος!». Διαβάζοντας
τις περιγραφές για τη μονότονη ζωή της στο «μυστικό παράρτημα», καταλαβαίνουμε
την ανάγκη για επιβίωση του ανθρώπου σε δύσκολες συνθήκες και την ανάγκη του να
επενδύσει στη ζωή. Η αφήγησή της κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον μας για τις
επόμενες σελίδες. Νιώθουμε σφυροκόπημα στην καρδιά κάθε φορά που η Άννα λέει: «σύντομα
όταν όλα θα ξαναγίνουν όπως πριν», γνωρίζοντας ότι ο κόσμος δεν θα έχει την
ευκαιρία να ξαναγίνει κανονικός για την Άννα.
Υπηρέτριες. Ένα Όνειρο,
Δύο Χρώματα
Συγγραφέας:
Κάθριν Στόκετ
Η ιστορία του βιβλίου
διαδραματίζεται στη μικρή πόλη Τζάκσον του Μισισιπή, όπου τρεις γυναίκες
διαφορετικών ηλικιών δίνουν φωνή στις καταπιεσμένες έγχρωμες υπηρέτριες της
πόλης, έχοντας μπουχτίσει από την ολοφάνερη αδικία γύρω τους. Η λευκή Σκίτερ,
που έχει μόλις επιστρέψει από τις σπουδές της, βλέπει την άνιση μεταχείριση που
υφίστανται οι υπηρέτριες και αποφασίζει να γράψει ένα βιβλίο με τη βοήθεια δύο
υπηρετριών, της Έιμπλιν και της Μίνι, για την τρομακτική ζωή που ζουν οι
υπηρέτριες, αποκαλύπτοντας τις σκληρές εμπειρίες που αποκτούν, σε μια
προσπάθεια να καταδικάσει και να αποτρέψει τον ρατσισμό.
Το
βιβλίο μας παρουσιάζει με τρόπο χιουμοριστικό και ανθρωπιστικό τις ρατσιστικές
ιδεοληψίες και τα στερεότυπα της εποχής της δεκαετίας του '60, τα οποία ακόμα
και σήμερα προσπαθούμε να ξεπεράσουμε για μια καλύτερη, δικαιότερη και ειρηνική
ζωή. H συγγραφέας αποδίδει με έναν μοναδικό και πολύ συναρπαστικό τρόπο τις
φυλετικές διακρίσεις εκείνης της εποχής και τα στερεότυπα που επικρατούσαν. Έτσι,
έχουμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε τον τρόπο σκέψης των ανθρώπων που είχαν
ρατσιστικές αντιλήψεις αλλά και τον τρόπο σκέψης των ανθρώπων που ήταν θύματα
ρατσιστικών συμπεριφορών. Ο αναγνώστης μπορεί να νιώσει οικείες τις απάνθρωπες
καταστάσεις που περιγράφονται στο βιβλίο, καθώς καθημερινά βλέπουμε
παραδείγματα ρατσισμού προς τους συμπολίτες μας. Θα νιώσει εκνευρισμό, όταν οι κυρίες
της «καλής κοινωνίας» της πόλης κάνουν φιλανθρωπικές εκδηλώσεις και
συγκεντρώνουν είδη και τρόφιμα για τα άπορα παιδιά της Αφρικής, ενώ παράλληλα κάνουν
διακρίσεις εναντίον των μαύρων υπηρετριών που μεγαλώνουν τα παιδιά τους.
Διαβάζοντάς το κάποιος θα καταλάβει πως οι καταστάσεις δεν έχουν αλλάξει
δραματικά, καθώς δεν έχει γίνει ακόμα το «σπουδαίο» βήμα από την κοινωνία για τη δίκαιη αντιμετώπιση όλων των ανθρώπων.
