ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗΝ κα ΠΙΣΤΗ ΚΡΥΣΤΑΛΛΙΔΟΥ
«ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΟ ΝΑ ΕΙΣΑΙ… ΑΙΤΙΑ ΚΑΛΟΥ!!!»
Για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, πιστοί στο ραντεβού μας, η δημοσιογραφική ομάδα του e-λογείο συνάντησε τη… γλυκιά «αιτία του καλού», την Παρασκευή 13 Δεκεμβρίου 2019, στον σταθμό «Κεραμεικός» του μετρό. Στο πλαίσιο της δράσης ΔιαβάΖΩ 3, το Β’ Αρσάκειο Τοσίτσειο Γυμνάσιο Εκάλης συγκέντρωσε βιβλία με ένα προσωπικό μήνυμα που δόθηκαν στους ογκολογικούς ασθενείς που νοσηλεύονται σε Νοσοκομεία της χώρας. Νιώθοντας οικειότητα και ταυτόχρονα ικανοποίηση για τη χαρά που θα δώσουμε σε συνανθρώπους μας, «ανακρίναμε» την ψυχή του WinCancer, την κυρία Πίστη Κρυσταλλίδου.
1. Θα θέλαμε να σας ρωτήσουμε ποιος είναι ο ρόλος των μη κυβερνητικών οργανώσεων (ΜΚΟ) σε ένα δημοκρατικό κράτος. Πιστεύετε ότι είναι αναγκαία η ύπαρξή τους ;
Η πολιτεία και το οργανωμένο κράτος δεν μπορεί πάντα να καλύψει τις ανάγκες είτε των πολιτών είτε έκτακτες ανάγκες που ενδεχομένως να υπάρχουν στη χώρα, όπως συμβαίνει σε φυσικές καταστροφές ή κάποια ανάγκη ενός ανθρώπου ή μιας ομάδας ατόμων. Θεωρώ πως οι μη κυβερνητικές οργανώσεις προσφέρουν τη δυνατότητα σε όλους εμάς να δώσουμε κάτι από «εμάς», είτε τον χρόνο μας, είτε ένα βιβλίο, είτε ρούχα, παπούτσια, ό,τι χρειάζεται και μας δίνουν την ευκαιρία να αντιληφθούμε τη δύναμη της προσφοράς. Προφανώς πρέπει να υπάρχουν και να επικουρούν το έργο της πολιτείας.
2. Πιστεύετε ότι στην Ελλάδα καταπατώνται τα δικαιώματα των καρκινοπαθών;
Θεωρώ πως το επίπεδο παροχής υπηρεσιών προς τους καρκινοπαθείς είναι αρκετά υψηλό. Βέβαια, έχουμε μείνει πίσω σε υποδομές. Ίσως η βοήθεια στο σπίτι θα μπορούσε να είναι πιο σημαντική και πιο ουσιαστική. Έχουμε όμως πάρα πολύ καλούς γιατρούς και νοσηλευτές και νομίζω πως είμαστε σε πάρα πολύ υψηλό επίπεδο όσον αφορά στο επιστημονικό προσωπικό, σε όλη την Ευρώπη. Τα τέσσερα αντικαρκινικά νοσοκομεία της χώρας μας κάνουν σπουδαία δουλειά, αλλά μπορούμε να βελτιώσουμε πολλά επίπεδα ακόμα στην ποιότητα ζωής των καρκινοπαθών. Γιατί, ας μην ξεχνάμε, η θεραπεία του καρκίνου είναι μια κακοποιητική θεραπεία, τόσο για τον άνθρωπο που νοσεί, όσο και για την οικογένειά του.
3. Υπάρχουν αρκετοί νοσηλευτές στα αντικαρκινικά νοσοκομεία;
Τα τελευταία χρόνια έχει γίνει προσπάθεια να προσληφθούν περισσότεροι, αλλά σε ποσοστά ασθενή με νοσηλευτή πρέπει να γίνουν και άλλες προσλήψεις οπωσδήποτε.
4. Εμείς τι μπορούμε να κάνουμε για να βοηθήσουμε;
Αυτό που κάνατε σήμερα εσείς, που μας φέρατε βιβλία με ευχές για τους ανθρώπους που νοσούν, νομίζω ότι είναι πάρα πολύ σπουδαίο. Σκεφτείτε, τα Χριστούγεννα, ένας άνθρωπος που θα είναι στο νοσοκομείο, μακριά από την οικογένειά του, δε θα τρώει μελομακάρονα, ενδεχομένως και να πονάει, θα ανοίξει το βιβλίο που φέρατε εσείς εδώ, θα διαβάσει την ευχή που γράψατε και θα πάρει πάρα πολύ δύναμη για να συνεχίσει τον αγώνα του. Γιατί αυτή η ασθένεια θέλει κυρίως ψυχική δύναμη. Πάντα πρέπει να προσέχουμε τη διατροφή μας, να βάζουμε την άσκηση στη ζωή μας, να κάνουμε προληπτικές εξετάσεις. Να τα πείτε στους γονείς σας. Στις μαμάδες σας να κάνουν μαστογραφία, στους μπαμπάδες να κάνουν τον έλεγχο του προστάτη, να μην τρώνε πολύ, να μην καπνίζουν και να μην πίνουν πολύ. Αυτά μπορείτε να κάνετε.
Η αλήθεια είναι ότι το Εθνικό Σύστημα Υγείας προσφέρει αρκετά. Και χρήματα, αλλά και υποδομές. Βέβαια, μπορούν να γίνουν ακόμα περισσότερα, κυρίως στην πρόληψη και την ενημέρωση, γιατί πάσχουμε οι Έλληνες σε αυτό. Δεν προσέχουμε τον εαυτό μας, δεν κάνουμε προληπτικές εξετάσεις. Μπορεί το κράτος και η πολιτεία να βοηθήσει στο να αποκτήσουμε μια κουλτούρα πρόληψης. Επίσης, έχουμε μείνει πίσω στη δωρεά μυελού των οστών. Και το λέω αυτό σε εσάς που σύντομα θα γίνετε δεκαοχτώ. Πρέπει οπωσδήποτε να γίνουμε όλοι δωρητές μυελού των οστών. Είναι τόσο απλή η διαδικασία. Μία μπατονέτα και το σάλιο μας. Μετά κάποιος άνθρωπος μπορεί να χρειαστεί λίγο από το αίμα μας. Ουσιαστικά είναι μια διαδικασία παρόμοια με αυτή της αιμοδοσίας πια. Δεν είναι αυτό που είχαμε στο μυαλό μας, ότι γίνεται δηλαδή μια επέμβαση στη σπονδυλική στήλη. Αυτό δεν ισχύει. Άλλο ένα έλλειμμα: δεν έχουμε καλή ενημέρωση. Κάποιος άνθρωπος που νοσεί από λευχαιμία αυτή τη στιγμή μπορεί να περιμένει έναν συμβατό δότη για να ζήσει. Αν είμαστε 200.000 οι δότες μυελού των οστών, τότε κατά 80% όποιος αρρώσταινε θα μπορούσε να βρει συμβατό δότη.
Έχουμε 120.000 δότες. Αυτό σημαίνει ότι κάποιοι άνθρωποι περιμένουν και δεν βρίσκεται ποτέ συμβατός δότης. Πολλά παιδιά φεύγουν, γιατί δε βρίσκεται συμβατός δότης. Αν γίνουμε 200.000 κατά 80%, θα βρίσκουν όλοι. Είναι πολλές οι φορές που, όταν κάποιος βρίσκεται αντιμέτωπος με μια ασθένεια τέτοιας μορφής, σκέφτεται να τα παρατήσει, του λείπει η ψυχική δύναμη για να τα καταφέρει. Κάποιοι παραδίνονται. Δυστυχώς, οι άνθρωποι που έχουν να αντιμετωπίσουν τον καρκίνο, έχουν να αντιμετωπίσουν και τον φόβο, γιατί έτσι το έχουμε στο μυαλό μας, ότι ο καρκίνος είναι μια θανατική ποινή. Αλλά δεν είναι έτσι. Η επιστήμη έχει προχωρήσει πολύ. Μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τον καρκίνο με πολύ περισσότερα όπλα πια. Όσο πιο νωρίς τον βρίσκουμε, τόσο πιο πολλά είναι τα όπλα που διαθέτουμε. Γι’ αυτό, επιμένω και πάλι στις προληπτικές εξετάσεις. Γι’ αυτό, επιμένω στο να αλλάξουμε τρόπο ζωής, να τρώμε καλύτερα, να αθλούμαστε και, φυσικά, να στηρίζουμε τα άτομα που νοσούν και να τους δίνουμε κουράγιο. Γιατί η ψυχική δύναμη είναι άλλο ένα όπλο αντιμετώπισης της ασθένειας!
Ευχαριστούμε πολύ για τον χρόνο σας, τις συμβουλές και τη συμβολή σας!
