Είμαι αρκετά καλός;
Ένα πολύ συχνό φαινόμενο που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια, κυρίως στις εφηβικές ηλικίες, είναι η ύπαρξη διαφόρων ανασφαλειών σχετικά με την εμφάνιση ή τις ικανότητες και τη διαφορετικότητα του κάθε εφήβου.
Ποιοι είναι οι λόγοι, όμως, που πυροδοτούν ανάλογα συναισθήματα;
- Η κοινωνία έχει διαμορφώσει ορισμένα πρότυπα εμφάνισης και συμπεριφοράς καταπιέζοντας έμμεσα τους νέους που νιώθουν ότι πρέπει να τα ακολουθούν για να είναι αποδεκτοί.
Για παράδειγμα, βλέπουμε έντονες κριτικές όσον αφορά την εξωτερική εμφάνιση και το ντύσιμο των ανθρώπων. Η εποχή μας είναι ιδιαίτερα ρηχή και επιφανειακή με αποτέλεσμα να μένουμε στα εξωτερικά χαρακτηριστικά των ανθρώπων και να μην εμβαθύνουμε στον εσωτερικό τους κόσμο δηλαδή στον χαρακτήρα τους. Επιπλέον στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης είναι διαδεδομένη η χρήση φίλτρων με σκοπό να «ομορφαίνουν» τους χρήστες τους και να τους μετατρέπουν σε κάτι ψεύτικο χάνοντας την ταυτότητά τους, κρύβοντας τα χαρακτηριστικά τους. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να οδηγούνται από το «είναι στο φαίνεσθαι»
- Το σχολείο δίνει μεγάλη έμφαση στην παθητική μάθηση και αποστήθιση περιμένοντας τους μαθητές να είναι επιφανειακά «τέλειοι». Κατά συνέπεια, δεν εξασκούν την κριτική τους σκέψη και τη δημιουργικότητά τους και μετατρέπονται σε παθητικούς δέκτες χωρίς προσωπικότητα, γεμάτοι άγχος και ανασφάλεια εξαιτίας της έντονης πίεσης, ενώ συχνά νιώθουν πως δεν είναι αρκετά καλοί για να αντεπεξέλθουν στις μη ρεαλιστικές προσδοκίες του σχολείου.
- Η κοινωνία δε δέχεται την διαφορετικότητα. Για παράδειγμα η κοινωνία είναι αρνητικά προκατειλημμένη προς κάποιες μειονότητες όπως τα άτομα με ειδικές ανάγκες. Κατά συνέπεια, οι άνθρωποι αυτοί νιώθουν κοινωνικά αποξενωμένοι, ενώ τους δημιουργούνται αισθήματα ανικανότητας και κατωτερότητας.
Συνοψίζοντας, η κοινωνία μας είναι διαμορφωμένη με τέτοιο τρόπο ώστε να ενθαρρύνει το αίσθημα ανασφάλειας. Παρόλα αυτά όλοι οι άνθρωποι είναι ξεχωριστοί και όπως είπε και ο Γερμανός φιλόσοφος Φρίντριχ Νίτσε «Πρέπει να είσαι ο εαυτός σου και όχι αυτός που θέλουν οι άλλοι».
