Στις μέρες μας η νέα γενιά φαίνεται πως δεν απολαμβάνει την εμπιστοσύνη των γονιών και για αυτόν τον λόγο δημιουργούνται συγκρουσιακές και αποστασιοποιημένες σχέσεις. Πολλοί μπορεί να είναι οι παράγοντες για τους οποίους ισχύει το παραπάνω.
Αρχικά τα παιδιά που έρχονται τώρα στην κοινωνία μας σχηματίζουν λάθος πρότυπα και έχουν και κάποιες απαιτήσεις τις οποίες οι γονείς δεν μπορούν να τις διαχειριστούν τη στιγμή που τα παιδιά θέλουν. Επιπλέον τα παιδιά ζητούν να βγαίνουν συχνά, καθώς η επιβάρυνση του σχολικού προγράμματος έχει ως αποτέλεσμα να μην έχουν όσο ελεύθερο χρόνο επιθυμούν τα ίδια. Ένα ακόμα βασικό αίτιο του προβλήματος είναι η συνεχής πρόσβαση των παιδιών στο διαδίκτυο. Αναλυτικότερα βρισκόμαστε στην τέταρτη βιομηχανική επανάσταση, ο κόσμος εξελίσσεται με βάση την τεχνολογία, με αποτέλεσμα τα παιδιά να περνούν τον περισσότερό τους χρόνο στις ηλεκτρονικές συσκευές και έτσι να χάνεται η καθημερινή επικοινωνία του γονιού με το παιδί. Τέλος, τον τελευταίο καιρό βομβαρδιζόμαστε από ειδήσεις για κακοποιήσεις παιδιών, ξυλοδαρμούς, για φαινόμενα βίας, για εγκληματικότητα. Γι’ αυτό οι γονείς δε νιώθουν ασφάλεια και δεν εμπιστεύονται να αφήνουν ελεύθερα τα παιδιά τους στην κοινωνία .
Η άποψή μου είναι ότι οι γονείς θα πρέπει να μάθουν στα παιδιά τους ότι δεν πρέπει να εμπιστευόμαστε τον κόσμο, καθώς ποτέ δεν ξέρεις πού μπορεί να καταλήξει η κάθε γνωριμία. Όπως είπα και παραπάνω, τις περισσότερες φορές δεν καταλήγει καλά. Έτσι πρέπει να συζητήσουν με κατανόηση και ωριμότητα και πάνω απ' όλα να έχουν καλή και συνεχή επικοινωνία με τα παιδιά τους. Αν δώσουν το σωστό παράδειγμα στα παιδιά τους, αυτά θα συνειδητοποιήσουν τη σοβαρότητα της κατάστασης και θα αντιληφθούν πώς πρέπει να τα αντιμετωπίζουμε.
