Εκδήλωση 15ων αγώνων Λόγου και Τέχνης
Κάθε
χρόνο, όπως και φέτος, τα Αρσάκεια Τοσίτσεια Σχολεία διοργάνωσαν έναν
καταπληκτικό αγώνα γεμάτο με τις εμπειρίες μαθητών Γυμνασίου και Λυκείου.
Ύστερα από κάποιους μήνες σκληρής δουλειάς και πείσματος βγήκαν τα αποτελέσματα
αυτού του διαγωνισμού στις 6 Μαρτίου, προκαλώντας χαρά και ενθουσιασμό στα
πρόσωπα μικρών και μεγάλων. Οι μαθήτριες και οι μαθητές του Σχολείου μας, της
Εκάλης, ετοιμάστηκαν και με πίστη ανέβηκαν στο λεωφορείο για να οδηγηθούν στο
Αρσάκειο Σχολείο Ψυχικού, για να μάθουν επιτέλους την έκβαση του αγώνα.
Η
εναρκτήρια ομιλία αυτής της αξέχαστης εκδήλωσης πραγματοποιήθηκε από την κυρία
Μαρία Μπουζινέλου, φιλόλογο του Β΄ Αρσακείου Λυκείου Ψυχικού. Όταν έφτασε η
μεγάλη στιγμή της ανακοίνωσης, το άγχος, η αναμονή και ο ενθουσιασμός
κατέκλυσαν το μαθητικό κοινό. Όλοι εμείς οι μαθητές καθίσαμε ήρεμα στις θέσεις μας
και περιμέναμε με αδημονία να ανακοινωθούν τα βραβεία και οι έπαινοι. Τα
βραβεία των νικητών ήταν ο υπογεγραμμένος έπαινος από τον κύριο Μπαμπινιώτη,
τον Πρόεδρο της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας, και από τους αξιοσέβαστους κριτές
και ένα βιβλίο. Στο άκουσμα των ονομάτων των μαθητών που κατάφεραν να κερδίσουν
χειροκροτήματα και συγχαρητήρια «πλημμύρισαν» την αίθουσα. Οι κριτές ήταν αυτοί
που εκφώνησαν τα βραβεία και με χαμόγελα είδαμε αγκαλιές και χειραψίες ανάμεσα
σε αυτούς και τους καταπληκτικούς νικητές. Όσο όμορφα κύλαγε η ώρα, έφτασε η
στιγμή της ανάγνωσης των πρώτων βραβείων του διηγήματος και της ποίησης από την
ταλαντούχα ηθοποιό κυρία Θάλεια Σταματέλου. Τα έργα των παιδιών συγκίνησαν
καθηγητές και μαθητές, αφήνοντας ως σκέψεις το πόσο όμορφη μπορεί να είναι η
ζωή μας και πως κάθε άνθρωπος την βλέπει διαφορετικά με τις εμπειρίες του.
Ύστερα
από τη βράβευση, καθισμένοι σε τραπέζια τα μέλη της κριτικής επιτροπής,
δημιουργώντας ένα ημικύκλιο, με μικρόφωνα και μπουκάλια νερών, ξεκίνησαν τη
συζήτηση, αποκαλύπτοντας τις σκέψεις
τους και τα συναισθήματά τους για τα έργα όλων των συμμετεχόντων. Στα πρόσωπά
τους διακρίνονταν μόνο χαρά και περηφάνια, και απαντούσαν στις ερωτήσεις του
συντονιστή της συζήτησης κύριου Πάρι Δόμαλη. Από κάτω όλοι εμείς οι μικροί καλλιτέχνες
ακούγαμε πολύ προσεκτικά, για να συγκρατήσουμε όσες περισσότερες πληροφορίες
γινόταν. Μετά από λίγο, άρχισαν και οι ερωτήσεις από το κοινό που μας
δημιούργησαν αυτόματα νέες ερωτήσεις, αφού θέλαμε να μάθουμε τις σκέψεις των
κριτών που αισθάνονταν σαν εμάς όσο ήταν μικρά παιδιά.
Κλείνοντας
την όμορφη και γεμάτη εμπειρίες μέρα ένας από τους καταπληκτικούς κριτές ο
Μιχάλης Καλογεράκης αποφάσισε να μας αποχαιρετήσει με την κιθάρα του. Αρχίζοντας
να μας αφηγείται με λίγα λόγια την παιδική του ζωή και πως κατέληξε να επιλέξει
τη μουσική ως επάγγελμα, αλλά και τρόπο αποφυγής των καθημερινών προβλημάτων.
Άρπαξε την κιθάρα και άρχισε να μας τραγουδάει ένα ποίημα του Μιχάλη Γκανά,
δημιουργώντας μελωδία στα αυτιά μας και χαμόγελα στα χείλη μας. Στο τέλος του
ποιήματος το δυνατό χειροκρότημα του κοινού τράνταξε το θέατρο και μας άφησε
αξέχαστες αναμνήσεις. Καταλήγοντας, ο αξιότιμος κύριος Μπαμπινιώτης εκφώνησε
έναν λόγο με αφορμή το φετινό θέμα του διαγωνισμού. Με πάθος μας προβλημάτισε για
την εσφαλμένη σκοποθεσία του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος που δεν
υποστηρίζει τις τέχνες και τα έργα πολιτισμού.
Ακολούθησαν και άλλα χειροκροτήματα στο τέλος της εκδήλωσης και σιγά, σιγά
οδηγηθήκαμε στο λεωφορείο για να γυρίσουμε.
Από
τη δική μου μεριά, αυτή η εμπειρία θα μου μείνει αξέχαστη από όλες τις πλευρές,
γιατί οι απόψεις των κριτών και τα έργα των συμμαθητών μου μού δημιούργησαν
όμορφες σκέψεις, γεννώντας μου ελπίδες για ένα καλύτερο μέλλον.
